-
1 stropić się
-
2 stropić\ się
сов. 1. смутиться, смешаться;2. (zostać zaskoczonym) оторопеть, растеряться+1. zmieszać się, speszyć się, skonfundować się
-
3 stropić się
vr perfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stropić się
-
4 stropić się
спантеличитися (заст.) -
5 stropić
(-pię, -pisz); vt perf* * *pf.przest. abash, disconcert.pf.become abashed, become disconcerted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stropić
-
6 stropić
stropić się verlegen werden -
7 zakłopotać się
сов.1) смути́ться, сконфу́зиться2) обеспоко́иться, озабо́титьсяzakłopotać się się o coś — позабо́титься о чём-л.
Syn: -
8 zakłopotać\ się
сов. 1. смутиться, сконфузиться;2. обеспокоиться, озаботиться; \zakłopotać\ się się o coś позаботиться о чём-л.+1. stropić się, zmieszać się 2. zaniepokoić się
-
9 zmieszać się
сов.1) смеша́ться2) смути́ться, прийти́ в замеша́тельствоSyn: -
10 zmieszać\ się
сов. 1. смешаться;2. смутиться, прийти в замешательство+1. pomieszać się 2. speszyć się, stropić się
-
11 strop|ić
pf Ⅰ vi książk. (zmieszać) to disconcert- napastliwe zachowanie kolegi stropiło go the aggressive behaviour of his colleague disconcerted himⅡ stropić się (zmieszać się) to become disconcerted- stropił się na widok zwierzchnika he became disconcerted at the sight of his bossThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strop|ić
-
12 skonsternować
pf.lit. disconcert, dismay.pf.(= stropić się) become disconcerted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skonsternować
См. также в других словарях:
stropić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poczuć się zakłopotanym, stracić pewność siebie; zmieszać się, speszyć się, zawstydzić się, skonfundować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stropił się, nie wiedząc, co odpowiedzieć. Nie dać się stropić żadnymi przeszkodami. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stropić — dk VIa, stropićpię, stropićpisz, strop, stropićpił, stropićpiony przestarz. «pozbawić pewności siebie, zbić z tropu; zaskoczyć, speszyć, zmieszać, skonfundować» Napastliwe zachowanie kolegi stropiło go. Zamilkł stropiony. stropić się «stracić… … Słownik języka polskiego
zacukać się — dk I, zacukać sięam się, zacukać sięasz się, zacukać sięają się, zacukać sięaj się, zacukać sięał się pot. «zakłopotać się, stropić się, zaniemówić» Chciał coś powiedzieć, ale się zacukał … Słownik języka polskiego
zmieszać — dk I, zmieszaćam, zmieszaćasz, zmieszaćają, zmieszaćaj, zmieszaćał, zmieszaćany 1. «mieszając połączyć ze sobą różne składniki; złączyć coś, pomieszać» Zmieszać farby. Zmieszać mleko z wodą. Zmieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. ◊ pot. Zmieszać … Słownik języka polskiego
skonsternować — dk IV, skonsternowaćnuję, skonsternowaćnujesz, skonsternowaćnuj, skonsternowaćował, skonsternowaćowany książk. «wprowadzić w stan konsternacji, zakłopotania; speszyć, zmieszać, zbić z tropu» Byli skonsternowani nieoczekiwaną wizytą. Przykra… … Słownik języka polskiego
skonfundować — dk IV, skonfundowaćduję, skonfundowaćdujesz, skonfundowaćduj, skonfundowaćował, skonfundowaćowany przestarz. «wprawić kogoś w konfuzję, zakłopotanie, zbić z tropu, zawstydzić, speszyć» Skonfundować kogoś niedyskretnym pytaniem. skonfundować się… … Słownik języka polskiego
торопеть — I торопеть I, оторопеть, торопа неповоротливый человек , укр. торопа – то же, торопитися пугаться, смущаться , цслав. утрапъ ἔκστασις, болг. истръпна, истръпвам цепенею , словен. tràp, род. п. trapa дурак, болван , trapiti, trâpim мучить , чеш … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… … Słownik języka polskiego